Hava buz gibi soğuktu. Hane 11 liderleri ölen savaşçılarının başında tören düzenliyordu, onları saygıyla anıyordu. “Hepsi isimsiz kahramanlarımız bizim” dedi liderleri Sungur67. Bir rüzgar esti kar taneleriyle toplanan Hane 11 üyelerine ama hiçbirimiz üşümüyorduk, çünkü biz soğuğu biliriz ve üşümeyiz. Sessizliği bozdu birden Yazark94 ve şöyle söyledi “Ölen bir daha ölemez, ama daha sert ve güçlü olarak yeniden doğar”. Durgundu topraklar ama kış kesindi ve sertti ve hazırız dedi tüm sancaktarlar, hep bir ağızdan intikam intikam diye seslendiler ve tam o anda Alemdar54 yükseltti kılıcını göğe teker teker her bir sancaktara baktı ve şöyle dedi: “Bu adamlar boşuna ölmediler. Bizim için, refahımız için, topraklarımız için öldüler ve biz dostlarımızı savaşsız bırakmayacağız. Öldürdüğümüz her düşman onların yanına gitsin ki sıkılmasınlar orada, düşman kanıyla yıkansınlar!”

Herkesi yüreklendirdi bu konuşma ve tek bir ağızdan seslendiler “Hane 11 unutmaz!” Herkes ayaktaydı, bağırıyordu ama arkada oturan VictarionGreyjoyy savaş baltasını biliyordu, gözünde hiç yaş yoktu ama üzgün olduğu her halinden belliydi. Savaş baltasını kullanmakta çok iyi olduğu bilinirdi. O da kalktı ayağa baltasıyla ve sinirli gözlerle baktı etrafına “Bu yapılanlar unutulmaz, kış geldi ve artık av mevsimimiz başlasın” dedi. Tehditkardı ve korkulması gerektiği bilinirdi Victarion’dan. “Demir borcumuzu ödeme vaktimiz geldi. Kurt saatinde tüm krallık uyuduğunda biz uyumayız biz tohum ekmeyiz, biz borcumuzu öderiz ve unutmayız. Eğilmeyiz ,bükülmeyiz ve kırılmayız. Biz savaşçının dünya üzerindeki yansımalarıyız ve bu savaşın hakkını vereceğiz! Kış kapımızda ve biz o kışa kucak açtık. Düşmanlarımıza korku saçacağız onlara hiçbir şey vermeyeceğiz ama her şeylerini alacağız!”

Yazan: VictarionGreyjoyy